منظومه ی شمسی

ما بر روی سطحی زندگی می کنیم که در حال گردش است . هشت سیاره ی دیگر که چهار تای آنها

بزرگترو چهار کره ی دیگر کوچکتر از زمین هستند  با زمین می چرخند . همگی به علت وجود یک

نیروی جاذبه بر روی مدار خود به دور خورشید حرکت می نمایند .

در حدود 4600 میلیون سال از فعالیت منظومه ی شمسی می گذرد و عمر جهان هستی احتمالا چهار

برابراین زمان است .  کهکشانی که راه شیری نامیده می شود ( یعنی جایی که خورشید ما قرار دارد )

عمرش به درازای عمر جهان هستی است .  ستارگان داخل آن به دلیل پیر شدن می میرندو

 ستارگان جدیدی متولدمی شوند .  خورشید در مقایسه با برخی ستارگان جوانتر است .  ستارگان

همگی درون ابر بزرگی ازگاز و گرد  و غبار تشکیل یافته اند .  خورشید نیز به اندازه ای بزرگ

 و داغ است که شروع به درخشش نموده است .  سیاراتی که بسیار کوچکتر از خورشید هستند

آن قدر داغ نشده اند که درخشش نمایند . نور آنان نیز ناشی از انعکاس نور خورشید می باشد .

نه سیاره ی اصلی منظومه ی شمسی که به ترتیب از خورشید دور می شوند در تصویر نشان

 داده شده است.  چهار سیاره ی نزدیک خورشید (عطارد و زهره و زمین و مریخ ) سیارات

 کوچکی هستند که سطح آن ها پوشیده از صخره و سنگ است وبه عنوان سیارات خاکی شناخته

 شده اند . به چهار سیاره ی بزرگ یعنی ( مشتری و زحل و اورانوس و نپتون ) میرسیم که از

 گاز های مایع و یخ زده تشکیل شده اند . به جز نپتون که قمر آن را به سختی می توان دید سه

 سیاره ی دیگر دارای اقمار زیادی هستند و همینطوراجسام کوچک بی شماری در اطراف آنان

در حال گردش می باشند .  پلوتو ی کوچک فقط یک قمر دارد و به خاطر کوچکی زیادش از

جمع سیارات حذف شده است . بعضی از ستاره شناسان بر این باورند که جهان در حدود 000/12

میلیون سال پیش آغاز شده است .  تمام موادی که اکنون در حال حیات یعنی سیارات و ستارگان

را تشکیل می دهد بر اثر انفجار بزرگی پدید آمده اند و سپسبه صورت کهکشان ها متراکم گشته اند .

 هر سیاره هم زمان با چرخش به دور خورشید به دور محور خود نیز می چرخند . اورانوس و

 پلوتو به دور پهلوی خود می چرخند .